De wereld die we delen

De wereld die we delen

Onder een microscoop lijkt de huid van een mens op een koraalrif. Driehonderd jaar nadat de eerste mens oog in oog stond met een microbe is naar schatting één procent van hun wereld beschreven. We weten meer over de sterren in het heelal.

Ooit takelden we onszelf bovenop de zogenaamde piramide van het leven, we werden kopvoeters. Maar hoe beter we kijken en hoe meer we ontdekken, hoe duidelijker het wordt dat die uitzonderingspositie kunstmatig is. We zijn niet alleen op deze wereld. We kunnen niet alleen zijn op deze wereld. Zonder schimmels, gisten, bacteriën, archaea, microdiertjes bestaan wij, en al het andere leven, niet. We delen een wereld. Een wereld met een democratie van soorten en geen tirannie van één soort.

Een boek over het grootste en het kleinste, het zichtbare en onzichtbare, over vele soorten intelligentie en over de worm met ruggengraat waaruit de mens is voortgekomen.